പുസ്തക വണ്ടി

ട്രെയിനിൽ ഇരുന്നു പുസ്തകം എടുത്തപ്പോഴാണ് 
ഞാൻ ആദ്യമായി ആകാശം കണ്ടത്.
സീറ്റുകൾ  മാറി,
ബോഗികളും മാറി, 
ആകാശമപ്പോഴും അതേ പോലെ.

പേജുകൽ മറിച്ച പ്പോൾ 
തീവണ്ടിയുടെ ഇരമ്പത്തിന് 
വാക്കുകളേക്കാൾ വേഗം,
തുരങ്കങ്ങളെ തുളച്ച് കയറുന്ന വീര്യം.

പുസ്തകത്തിലെ ചെക്കനും കുട്ടിയുമായി മിണ്ടുംബോഴാണ് 
മുൻ സീറ്റിലെ കുഞ്ഞ് കണ്ണിലെ കൌതുകം 
ജനാല കടന്നു ആകാശത്തെക്കോടിപ്പോയത്,
അവസാന പേജും മറിച്ച് കണ്ണടച്ചിരിക്കുമ്പോഴാണ് 
ആകാശ ചെരുവിനപ്പുറം ഞാനൊരു മഴവില്ല് കണ്ടത്.