ഒന്നുമില്ലായ്മയില് നിന്നാണ്
ഞാന് നിന്നിലേക്ക് മറവിയുടെ പാലമിട്ടത്,
കണ്ണുകളിറുക്കി അടച്ചപ്പോഴാണ്
ഞാന് നിന്നെ കണ്ണാടിയില് കണ്ടത്,
വെളിച്ചം കടല് കടന്നു വന്നപ്പോഴാണ്
ഞാന് ഇരുട്ടിലേക്ക് ആഴ്ന്നിറങ്ങിയത്,
ചിതറിത്തെറിച്ച മഴയുടെ ശബ്ദത്തിനിടയിലാണ്
ഞാന് നിന്റെ വാക്കുകള് തിരഞ്ഞത്.
ഓര്മയുടെ വേരുകള് അറ്റപ്പോഴാണ്
ഞാന് ഒന്നുമില്ലായ്മയിലേക്ക് വഴുതി വീണത്...
Onnumillaymmayil ninnalle ellam undaakunnathu? Ennal ellaam und ennu thonubozhanu Onnumilla ennu manassilaakunnathu. Aarkkum onnum illa ennathanu parama sathyam.
ReplyDeleteManoharamaya kavitha, vaayichu kurachu neram manassil vallthoru 'SHOONNYATHA' thoni. Enikkoru swabhavamund, manassil onnumillathaakumbol janaliloode veruthe purathekku nokki nilkkuka. Ippol mazhayil eeranudutha prakruthi enneyum nokki nilkkanund. Yaminiyude ee srushti vayichathinnu shesham manikkurukalolam purathekku nokki ninnu.
Pinne attach chaitha photos, simply superb. 'YAMINI' ennezhuthiya photo really thought provoking.Ellam atheeva hrudyam, abhinandanangal.........ksha shtayi.
Yamini nalla kavitha... I got to read it only now. The railway overbridge very nostalgic.. Missing home.. Do post often. sherin
ReplyDeleteThanks Sherin for reading. That really means a lot. :)
ReplyDelete